پلی فنیلن اکسیدها که در سال ۱۹۶۴ توسط کمپانی جنرال الکتریک به بازار عرضه شدند از لحاظ ساختمانی یک پلی اترآروماتیک هستند. این پلاستیک ها بخاطر پایداری ابعادی فوق العاده مقاومت خزشی خوب در دماهای بالا و جذب آب خیلی کم معروف بوده و برای کاربردهای اتوکلاو ایده آل هستند. خواص فیزیکی پلی فنیلن اکسیدها اجازه کاربرد مهندسی را به آن ها می دهد.پلی فنیلن اکسیدها پلیمرهای تیره ای هستند با چگالی ۱/۰۶(سبک ترین پلاستیک های مهندسی). نقاط نرم شدن آن ها خیلی بالاست و بخاطر وجود حلقه در زنجیر ساختمانی آن ها پیوندهای خیلی قوی داشته و کارآیی خیلی خوبی در دمای بالا دارند.
پلاستیک های PPO با کوپلاژ اکسیداسیونی فنل های دو استخلافی -۲ و ۶ تولید می شوند. پلاستیک های PPO دارای مزایایی بشرح زیر هستند: اولاً پلیمرهای PPO به خاطر ساختمان مولکولی منحصر به فرد می توانند در محدوده دمایی زیاد ۱۳۵-۱۸۹ درجه سانتیگراد سرویس دهی مفیدی داشته باشند. ثانیاً پلیمرهای PPO رطوبت را خیلی کم جذب می کنندو اگر بارها در معرض بخار قرار گیرند مقاومت خود را حفظ می کنند(آب نمی تواند پلیمر را هیدرولیزکند) بخاطر مجموعه خواص ذکرشده پلیمرهای PPO قابیلیت اتوکلاوی زیادی دارند. همچنین پلاستیک های PPO در مقابل شوینده های داغ مقاوم هستند. بعلاوه این پلاستیک ها خواصی دارند که در کاربرد های مهندسی مهم هستند. پلاستیک های PPO فوق العاده چقرمه بوده و مقاومت ضربه ای بالایی دارند. این پلاستیک های همچنین سفت، سخت و قوی بوده و در دماهای بالا مقاومت خزشی خیلی خوب دارند. این پلیمرها می سوزند ولی خود خاموش کن معرفی می گردند. PPO خواص نارسانایی الکتریکی خوبی نیز دارند. بالاخره انبساط حرارتی پلاستیک های PPO آنقدر کم است که در مواردی جایگزین گرماسخت ها می شوند.
بجز قیمت بالا هنگام کار با پلاستیک های PPO مسائل مهم دیگری نیز مطرح است که باید آن ها را مد نظر داشت. اولاً در مقابل اسیدها و اکسیدکننده های قوی و نیز حلال های کلردار، آروماتیک ، یاکتون ها مقاومت ضعیفی دارند. همچنین بخاطر اینکه دماهای فرآیندی بالایی لازم دارند (بالاتر از ۳۱۵ درجه سانتیگراد) به راحتی سایر گرما نرم ها فرآیند نمی شوند. محدوده دمایی لازم در فراروش خیلی حساس است. عملیات قالب گیری نیاز به قالب های گرم شده دارد. همچنین رنگی کننده های محدودی وجود دارند که بتوانند دمای بالای فراروش را تمحل کنند. بالاخره گزارش شده که پلاستیک های PPO نمی توانند مقاومت جرقه ای عالی داشته باشند هرچند که بعضی از خواص الکتریکی خوب را دارند.
پلاستیک های PPO کاربردهای خاص زیادی دارند. بخاطر مقاومت در برابر بخار آب PPO در بعضی از موارد جایگزین فولاد ضد زنگ شده است که در ساخت وسایل و ابزارهای جراحی باید مکرراً با بخار استرلیز شوند. همچنین بخاطر مقاومت فوق العاده ای در برابر آب و مواد شیمیایی مائی پلیمرهای PPO در ساخت قطعات ماشین های شستشو ، لوله ها و اتصالات ، پمپ ها، شیرها و سردوشی ها بکار می روند. بخاطر مقاومت ضربه ای و خواص الکتریکی این پلیمردر ساخت کابینت تلویزیون ، قطعات الکتریکی ، قاب کامپیوتر و ماشین حساب و ماشین های صنعتی بکار می رود. بعلاوه پلیمرهای PPO در صنایع اتومبیل در ساخت داشبوردها، شبکه ها و پوشش چرخ ها بکار می رود.
امروزه خیلی از فروشندگان رزین های PPO آنرا با پلی استایرن جهت بهبود قابلیت فراروش آلیاژ می کنند. در حقیقت مخلوط PPO/PS یکی از آلیاژهای پلاستیکی بود که جنبه تجارتی پیدا کرد.
همه چیز درباره پلى فنیلن اکساید (Polyphenylene Oxide - PPO)
.jpg)
درباره این سایت